۱۳۸۸ مهر ۷, سه‌شنبه

معاشقه با وزير معزول!!!




به گزارش ایلنا همايش تجليل از 2 هزار پيشكسوت و رزمنده بسيجي وزارت نيرو به مناسبت هفته دفاع مقدس برگزار شد و در اين مراسم از تعدادي رزمندگان دوران دفاع مقدس تقدير به عمل آمد. همچنين از پرويز فتاح به پاس خدمات چهار ساله وي در وزارت نيرو با اهدا لوح تقدير شد.

فتاح در اين مراسم طي سخناني ضمن بيان اينكه مقام، پست و جايگاه براي انسان‌ها ماندگار نخواهد بود گفت: پست و جايگاه براي كسي كه در مسير امامان باشد ارزشي ندارد و هرگز نگران از دست رفتن جايگاه و مقام خود نخواهد بود.وي همچنين به شرح دعوت مجدد رئيس‌جمهوري از وي براي حضور در هيات دولت پرداخت و گفت: بعد ازوزارت خيلي به من پيشنهاد شد ولي من گفتم نه و مي‌خواهم همين راه را ادامه بدهم. آقاي رئيس‌جمهور وقتي به سفر نيويورك مي‌رفت از داخل هواپيما به من زنگ زد و نزديك به 15 دقيقه با هم صحبت كرديم.


فتاح ادامه داد: احمدي‌نژاد در اين گفت‌وگو به من گفت كه آقاي فتاح مي‌داني كه من تو را چقدر دوست دارم گفتم بله مي‌دانم و سپس وي ادامه داد مي‌خواهم در دولت بماني كه من در پاسخ به او گفتم اين راهي است كه رقم خورده پس اجازه بدهيد ما در همين مسير برويم.


وي افزود: اين مكالمه به پايان رسيد اما يك ساعت بعد پيغامي به من رسيد كه اين پيغام از سوي رئيس‌جمهور به خلبان پرواز از خلبان پرواز به برج مراقبت و از برج مراقبت به دفتر رياست‌جمهوري و سپس به من رسيد. رئيس‌جمهور در آن پيغام گفته بود كه آقاي فتاح دوست داريم بماني كه من مجددا گفتم دوست دارم كه در اين ميدان باشم...

۱۳۸۸ شهریور ۳۰, دوشنبه

روایت ایرنایی!






خبرگزاری محترم ایرنا در گزارشی درباره نحوه برخورد تظاهرکنندگان با موسوی و کروبی نوشت: «مردم به خودروی میرحسین در راهپیمایی آسیب زدند». و نوشت: «محافظ کروبی گاز اشک‌آور پرت کرد».
اگر اوضاع همین‌طور پیش برود احتمالاً گزارش ایرنا در چهار سال آینده از راهپیمایی‌های روز قدس چنین خواهد بود.

سال اول
میرحسین موسوی که با خودروی شخصی‌اش در میان تظاهرکنندگان حضور پیدا کرده بود تا با خودرو به آنها بزند، وقتی دید موفق نمی‌شود با پراید از روی مردم رد بشود، دستی خودروش را کشید. کتش را
در آورد و با قفل فرمان به جان تظاهرکنندگان افتاد. مهدی کروبی هم نعلینش را در آورده بود و با آن توی دهن یک یک تظاهرکنندگان می‌زد.

سال دوم
میرحسین موسوی که طی سال گذشته به فراگیری فنون رزمی فول‌کنتاکت جوجیتسو پرداخته در روز قدس با قمه به میان تظاهرکنندگان آمد و همه را خط خطی کرد. کروبی هم پول‌هایی را که از شهرام جزایری گرفته بود به راکی و بروس‌لی و ترمیناتور و فرانکی و جومونگ داده بود و آنها را برای دعوا با خودش به تظاهرات آورده بود. اگر بچه‌های پایین نبودند، اوضاع خیلی خراب‌تر از این که هست می‌شد.

سال سوم
میرحسین موسوی و مهدی کروبی که در سال گذشته با استفاده از انواع سلاح‌های سرد و گرم و ولرم به صورت شبانه‌روزی به جان مردم افتاده‌اند و نصف بیشتر مردم حتی طرفداران خودشان را کشته‌اند، امسال نیز همزمان با روز قدس به میان تظاهرکنندگان آمدند و طی یک اقدام ضد بشری، الباقی مردم ایران را هم کشتند، بعد با کمال خونسردی در حالی که از نظر عمودی تا کمر در خون مردم بودند، به خانه‌هایشان برگشتند.

سال چهارم
دیروز همزمان با راهپیمایی روز قدس باز هم میرحسین موسوی و مهدی کروبی به خیابان‌های شهر آمدند. این دو در حالی که تا دندان مسلح بودند در میدان انقلاب یکدیگر را ملاقات کردند. شهر خالی از سکنه را سکوتی محض فرا‌گرفته بود. باد خس و خاشاک را با زوزه‌ای عجیب جا به جا می‌کرد. یک بوته خشک خار در طول خیابان روی زمین قل می‌خورد. آن دو اسب‌هایشان را جلوی کافه بسته بودند و حالا در چشمان هم نگاه می‌کردند. باد تابلوی کافه را تکان می‌داد و صدای جیر جیر یکنواختی به گوش می‌رسید. این صدا در موسیقی «خوب، بد، زشت» ساخته انیور موریکونه گم می‌شد. هیچ کدام از دو مرد مسلح تکان نمی‌خوردند. سگ لاغر لنگی زوزه کشان از کنار آن دو گذشت و دور شد. آنها هنوز به هم چشم دوخته بودند.
کروبی: هی! میرحسین واسه چی اومدی توی خیابون؟
موسوی: ببین میتی! صد دفه گفتم تو باید از سر راه من بری کنار!
کروبی: هه! بشین بینیم بابا! تکون بخوری سوراخ سوراخت می‌کنم.
موسوی: اگه راست می‌گی اسلحه را کنار بذار. مث مرد بجنگ.
کروبی: باشه.
هر دو مرد سلاح‌هایشان را کنار می‌گذارند. هر کدام به اندازه یک وانت نیسان سلاح بغل دستشان تلنبار می‌کنند.
بعد به جان هم می‌افتند. گرد و خاک بلند می‌شود. دیگر نمی‌شود چیزی دید.

به قلم شهرام شکیبا
پ ن: کاریکاتور مرتبط هست اما نه خیلی!

۱۳۸۸ شهریور ۱۸, چهارشنبه

بعد از چند روز...

دو سه روزی هست که میخوام بنویسم و نمیشه
میخواستم از بیانه میرحسین بنویسم و از شخصیت و کاریزمای رهبری که این روزها در قامت او به غایت عیان است...
از سنجیده بودن رفتارها، گفته ها و اظهار نظرهایش و اینکه به جرات می توان گفت هر آنچه لازم است را می گوید بدون هیچ کم و کاست و حشو و ناراستی...
از رفتارهای نابخردانه حضرات در لغو کردن مراسمات و سانسور کردن سخنرانی ها...
از اظهارات مصداق "یبوست در تفکر و اسهال در کلام" دکتر...
از افطاری ای که برگزار شد تا به عده زیادی از ایرانی ها بگویند خائن و بخندند به مردمی که صادقانه نوشتند موسوی و خوانده شد...
و از خیلی چیزهای دیگر.
اما رمقی برای نگارش نمانده.
راستش احساس می کنم تا الان داغ بودم و دردهایی که از انتخابات بر جانم نشسته بوده این روزها بیشتر خودنمایی می کند.
دیگر حوصله خندیدن به گاف های حضرات را هم ندارم...
بگذار بجای همه اینها شعر شفیعی کدکنی را بیاورم...
چه خوب گفت:

پيش از شما
بسان شما
بی شمارها
با تار عنكبوت
نوشتند روی باد
« كاين دولت خجسته جاويد زنده باد »

شب های قدر یاران دربندمان را فراموش نکنیم...

۱۳۸۸ شهریور ۱۴, شنبه

حاشیه های رای اعتماد!

همان گونه که انتظار داشتیم بیشتر وزرا از مجلس رای اعتماد گرفتند.

تنها سه گزینه ماند...

دو خانم که از اول هم پیدا بود که طعمه اند!

و علی آبادی که که بلیت بخت آزمایی احمدی نژاد بود...

در این میانه رای ناپلئونی محرابیان و میرکاظمی جالب به نظر می رسد...
حاشیه ها:
روز پنجشنبه مراسم رای گیری بصورت مستقیم از تلویزیون پخش می شد. در حالیکه وزرا در حال ریختن آراء خود به صندوق ها بودند میکروفون لاریجانی روشن مانده بود و برخی از شوخی های او بطور مستقیم پخش شد...

از جمله:
- آقا اگه کسی بگه تقلب شده می فرستیمش کهریزک!

- آقایون حواسشون باشه که زمان رای گیری تمدید نمیشه! بعد اعتراض نکنید...

- برای مناطق صعب العبور صندوق سیار بفرستید...


لاریجانی آدم زیرکی است و همه حرف هایش دو پهلوست.
می دانید که:
او اولین کسی بود که عصر جمعه 22 خرداد به مهندس موسوی تبریک گفت!